Jak dobrać moc urządzenia gazowego?
Urządzenie uzyskuje największą sprawność pracując przy obciążeniu nominalnym. Ma to jednak miejsce najwyżej kilka dni w roku lub nawet wcale. Przez większą część sezonu grzewczego moc cieplna nie przekracza 60% mocy nominalnej. Dlatego nie należy kupować kotła większego niż jest to wyliczone w projekcie. W przypadku kotła, który podgrzewa również c.w.u., jest to 30-45% mocy nominalnej w skali roku. Wskazane jest nawet kupienie kotła mniejszego o ok. 10% niż to wynika z obliczeń, a w razie silnych mrozów dogrzewanie domu w inny sposób.
Jeżeli kocioł współpracuje z zasobnikiem, zaleca się, aby jego moc wynosiła co najmniej 24 kW. Zapewnia ona krótki czas ogrzewania wody w zasobniku i nie powoduje zbyt długich wyłączeń instalacji c.o. W przypadku zapotrzebowania na podgrzanie wody użytkowej zostaje przerwane ogrzewanie pomieszczeń (tzw. priorytet c.w.u.). Dopiero po zakończeniu podgrzewania wody włącza się ponownie obieg c.o.
Wykorzystywane jest tu zjawisko magazynowania ciepła w ścianach i przedmiotach znajdujących się w budynku. Krótkotrwałe wyłączenie c.o. nie powoduje więc zbyt dużego obniżenia temperatury w pomieszczeniach. Jednak, gdy kocioł będzie miał zbyt małą moc, wówczas czas ogrzewania wody się wydłuży, a to z kolei pociągnie za sobą odczuwalne obniżenie temperatury w pomieszczeniach. Dlatego producenci kotłów zalecają zastosowanie kotła o mocy powyżej 24 kW do ogrzewania wody na cele c.o. i c.w.u.
Kocioł z zasobnikiem pozwala na utrzymywanie pewnej ilości ciepłej wody w ciągłej gotowości do wykorzystania. Jednak w małych budynkach o zapotrzebowaniu na ciepło poniżej 24 kW taki układ jest nieekonomiczny. Ze względu na energooszczędność lepszym rozwiązaniem będzie zastosowanie oddzielnie kotła na cele ogrzewania a oddzielnie podgrzewacza wody, co oznacza, niestety, wyższe koszty inwestycyjne.