Przydomowe oczyszczalnie ścieków

Przydomowa oczyszczalnia ścieków – to zespół urządzeń służących do neutralizacji ścieków wytwarzanych w domu lub małym zgrupowaniu domów.

Warunkiem prawidłowej eksploatacji przydomowej oczyszczalni jest jej umiejętna obsługa, polegająca na następujących czynnościach: okresowa kontrola składu odpływu, ewentualnie indeksu osadu czynnego, odpowiednia regulacja natlenienia i uzupełnianie kultur mikroorganizmów, usuwania osadu i kożucha z osadnika raz w roku lub po wypełnieniu osadnika osadem do połowy.

Problem unieszkodliwiania ścieków odprowadzanych z domów regulowany jest rozporządzeniem Ministra Środowiska w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego^[1]. Zgodnie z § 11 ust. 5 rozporządzenia, ścieki pochodzące z gospodarstwa domowego mogą zostać odprowadzone do ziemi w granicach gruntu będącego własnością wprowadzającego, przy zachowaniu następujących warunków:

• ilość ścieków nie przekracza 5 m³/dobę,
• BZT₅ ścieków jest zredukowane o co najmniej 20% a zawartość zawiesin ogólnych o 50% w wyniku wstępnego oczyszczenia,
• miejsce wprowadzania ścieków oddziela od poziomu wodonośnego warstwa gruntu miąższości co najmniej 1,5 metra.

Dodatkowymi kryteriami są kryteria związane z terenami dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. O możliwości powstania oczyszczalni stanowią wtedy również przepisy szczególne, między innymi te z zakresu ochrony środowiska. Uniemożliwiają one budowę oczyszczalni na^[2]:

• obszarach objętych ochroną (parki krajobrazowe, strefy ochronnych ujęć wody)
• obszary zagrożone powodziami
• obszary narażone na zalewanie wodami opadowymi
  
  

Rozwiązania technologiczne POS

W przydomowych oczyszczalniach ścieków wykorzystywane są procesy mechanicznego i biologicznego oczyszczania ścieków (tlenowego i beztlenowego), adekwatne do tych zachodzących w dużych obiektach tego typu. Proces oczyszczania mechanicznego następuje w osadnikach gnilnych lub osadnikach Imhoffa – jest to pierwszy etap oczyszczania obecny w każdym przyjętym rozwiązaniu technologicznym. Osadniki są zwykle złożone z dwóch, trzech lub więcej komór (z wyjątkiem jednokomorowych osadników Imhoffa), w zależności od ilości dostarczanych ścieków.

W kolejnym etapie oczyszczania, następują głównie tlenowe procesy biologiczne. Na tym etapie, wśród dostępnych rozwiązań technologicznych, główne rodzaje to:

• drenaż rozsączający
• filtr piaskowy (gruntowy)
• oczyszczalnia hydrobotaniczna
• złoże biologiczne + osadnik wtórny
• niskoobciążona komora osadu czynnego + osadnik wtórny